تغییر رنگ پروفیل upvc در برابر تابش نور خورشید یکی از نگرانی‌های افراد است که در ادامه با علل و راه‌حل آن آشنا می‌شوید.
تغییر رنگ پروفیل upvc
بر خلاف تصور عموم که میزان تغییر رنگ در پروفیل های یو پی وی سی را وابسته به دمای محیطی مناطق مختلف می دانند دمای هوا در حدود شرایط آب و هوایی قابل سکونت، تاثیری روی تغییر رنگ پروفیل ندارد بلکه میزان و نحوه تابش نور خورشید تاثیرگذار می‌باشد.
بر این اساس شهرهایی مانند شیراز جزو مناطق خطرناک از لحاظ تغییر رنگ پروفیل UPVC قرار می گیرند. حتی شهرهای مانند تبریز و ارومیه که در مناطق سردسیر می‌باشند به علت ارتفاع بالا از سطح دریا شرایط سختی برای استفاده از پروفیل یو پی وی سی دارند.
با توجه به شرایط اقلیمی در نظر گرفته شده برای ایران در استاندارد ملی، مناطق با شرایط اقلیمی سخت تولید پروفیل UPVC نیازمند ایجاد شرایط تولید با مواد اولیه و فرمولاسیون مطابق با این شرایط محیطی می‌باشد.
پروفیل های تولیدی در کشورهای اروپایی با توجه به محیط و شرایط تابشی نور خورشید در رده مناطق با اقلیم معتدل (moderate) قرار می‌گیرند. که برای استفاده در ایران مناسب نیست.
با این توضیح که بازه تغییر رنگ پروفیل بین 6 ماه تا 3 سال خواهد بود. البته تغییر رنگ جزیی حدود 10 درصد پروفیل های uPVC طبیعی است.
پايدار كننده های UV
جذب پرتوهايUV باعث تخريب پليمرها می‌شود ميزان انرژی اين فوتون ها (400-290 نانومتر) در حدي است كه بتوانند پيوندها را در پليمر بشكند. برای جلوگیری از این تخریب از پایدار کننده های مناسب استفاده می‌شود.
پايداركننده ها از طريق چند مكانسيم مختلف می‌توانند اين كار را انجام دهند. در مكانيسم اول پايداركننده پرتو را جذب كرده و با انرژي كمتر پس می‌دهد. در روش ديگر فرونشاندن ماكروملكول برانگيخته شده به سطح انرژی بالاتر می‌باشد و انرژی به صورت گرما تلف می‌شود.
پليمرهای حفاظت نشده ممكن است در معرض پرتو، تغيير رنگ داده (زرد رنگ يا كدر شده) و نيز جلاي خود را از دست بدهند و يا حتی بعضی از خواص فيزيكی خود را مانند مقاومت ضربه ايی و استحكام كششی از دست بدهند.
دي اكسيد تيتانيم: دی اکسید تیتانیم به صورت طبیعی در سه فرم بلوری روتایل، آناتاز و برکیت وجود دارد که به صورت تجاری به دو روش کلراید و سولفات تولید می‌شوند. هيچ رنگدانه ايي به سفيدكنندگی، پراكندگی نوری و پنهان گری تيتان نيست.
تیتانیوم به عنوان جاذب نور فرا بنفش از تخريب ماده توسط تابش اشعه UV محافظت می‌نمايد. اما به دليل فعاليت فوتو شيميايی، توانايی آن برای جذب تابش و فعال گشتن شيميايی، تيتان می‌تواند تحت شرايط معين ماده پلاستيكی را تجزيه نمايد.
بنابراین از پوشش‌های سطحی برای جلوگیری از عمل کاتالیزوری تیتان استفاده می‌شود. فعاليت فوتوشيميايی(کاتالیزوری ) رنگدانه آناتاز به ميزان قابل توجهی بيشتر از روتايل است.
متاسفانه برخی تولید کنندگان با استفاده از دی اکسید تیتانیوم در فرم آناتاز که هزینه کمتری دارد درصدد کاهش هزینه تولید می‌باشند که باعث افت کیفیت و کاهش مقاومت محصول در برابرتغییر رنگ می‌شود.
در نتيجه تيتان روتايل به علت فعالیت فوتوشیمیایی کمتر، همچنین ضریب شکست بالاتر انتخاب بهتری برای محصولات پلاستيكی مورد مصرف در محيط بيرون است.
